COLUMN ANNEMARIE juni

ZURE APPEL
Het is nog erg fris en de zomer lijkt daardoor nog heel ver weg, toch is de lente echt al in een vergevorderd stadium.
Je kan het je nu dan ook nog helemaal niet voorstellen dat veel mensen straks weer massaal richting kust trekken voor een dagje “bakken” aan het strand. Ook ik ben er gek op en kan dan ook niet wachten tot de thermometer weer een graad of 23 aangeeft zodat ik gewapend met zonnebrandcrème en parasolletje richting zee kan gaan. Het is dat ik het echt heerlijk vind en daardoor mezelf dwing door de “zure appel” heen te bijten maar toch is het ieder jaar wel weer even een hele overwinnen om me de eerste dagen weer spierwit en in mijn badpak gehesen in het openbaar te vertonen. Hoewel ik in de regel niet onzeker ben over mezelf bekruipt mij op die eerste dagen aan het strand toch wel even een onwennig gevoel en val ik mijn vriendje dan ook de eerste uren lastig met vragen als “ kan dit wel”, “zit mijn badpak wel goed” en “zie ik er niet raar uit?” Wanneer ik even naar het toilet moet, in het strandpaviljoen, vergt dat helemaal enige mentale voorbereiding. Ik wikkel dan eerst zorgvuldig mijn pareo om mijn billen heen. Maar naar maten de zon mijn huidje gelijkmatig bruin kleurt ebt dit gevoel van onwennigheid ook elk jaar weer langzaam weg en kan ik de rest van de zomer weer heerlijk ontspannen genieten van het mooie weer en het zand tussen mijn tenen. Een goede vriendin van me welke ook een maatje meer heeft, hoewel toch een aantal maten minder dan ik zelf, stelt mij elk jaar weer de zelfde vraag ; “ Wat doe je jezelf toch aan Annemarie!?” En ze zegt; “Voor geen goud dat ik me in een badpak op het strand zal vertonen!”
Elk jaar word ik dan weer boos en heb ik het met haar te doen, ik vind het zo jammer dat ze zichzelf dit plezier ontneemt en wil haar er dan van overtuigen dat het juist heerlijk is een dagje luieren aan het strand en dat er nergens een bordje staat “verboden voor dikke mensen!” Dat het een kwestie is van even doorzetten maar dat het dan vanzelf zal wennen en dat je ook zeker niet de enige bent die zich de eerste dagen zo voelt. Ik kan me namelijk soms rot lachen om mensen die, hoewel strak in het vel en met geen grammetje vet op de botten, precies de zelfde kapriolen uithalen als ik zelf die eerste dagen. Dik of dun, niemand voelt zich die eerste dagen aan het strand echt zeker van zichzelf! Iedereen is na een lange winter spierwit en iedereen ervaart toch het onbehagelijke gevoel van bijna naakt zijn en niks meer kunnen verbergen.
Maar die eerste ongemakkelijk dagen wegen echt niet op tegen een lange warme zomer genieten want er is echt bijna niks fijner dan het gevoel van de zon op je huid, het zand tussen je tenen, de wind door je haren en fijn te zwemmen in de zee.
Dat moet echt niemand zich laten ontnemen door het rottige gevoel van onzekerheid. Ik bereid mezelf altijd voor door te gaan shoppen voor een mooi en goed zittend badpak, een leuke pareo en bijpassende zonnebril. Vervolgens sluit ik mezelf dan een paar uurtjes op in de badkamer om me scrubbend te ontdoen van mijn toch wat droge winterhuidje en dan elimineer vervolgens elke overtollige haar. Je voelt je dan al zoveel beter! Ook even lekker onder de zonnebank gaan helpt mij want, hoe gek ook, als ik bruin ben voel ik me minder naakt. Ik weet dat de gevoelens welke mijn vriendin heeft helaas geen uitzondering zijn op de regel en ik snap ze ook volledig, maar wij leven in een maatschappij waarin verschillen tussen mensen toch steeds beter worden besproken en langzaam ook geaccepteerd. Laten we daar van profiteren en ook onszelf gaan accepteren en ophouden onszelf langer op te sluiten. We moeten echt een keer met z’n allen af van het idee dat onze slanke mede mens het aanzien van een dikker mens niet zou kunnen verdragen en al zal het in sommige gevallen toch zo zijn, dan wennen ze er maar aan! Mensen die zo zijn, zijn kortzichtig en niet zo slim. Ben je niet veel liever een paar kilo te zwaar, dan dom? Ik hoop dan ook zo dat jullie deze zomer massaal, net als ikzelf, in badpak naar het strand gaan en de schaamte van jullie afgooien zodat we met ons allen (en geloof me ‘we’ zijn er met veel), de ‘niet zo goed accepterende medemens’ eens even een flinke overdosis realiteit kunnen bezorgen en daarmee taboes kunnen doorbreken. Laat het mooie weer nu eindelijk maar komen!