PLUS SIZE BLOG | GOOCHELEN MET MATEN

Plus size blog. Plus size mode blog. Plus size fashion. Plus size.  Plus size blogger. Grote maten mode.
IJdelheid wil dat veel vrouwen wel eens jokken over hun maat, ik denk nog wel vaker dan over hun leeftijd. Dat Diva’s zichzelf vaak ‘een maatje kleiner’ jokken kwam ik achter toen ik in de (plus size) mode werkzaam was. “Heb je die broek ook in maat 48?” Ja… (maar die ga jij niet passen dacht ik dan vaak). Het vereist tactiek in dit soort situaties en een hoop smoezen; “Ja, ik heb hem in maat 48 maar ze vallen echt super klein (is de schuld van de stof, het model, het merk etc.,) dus kun je beter even ‘deze’ passen (zei ik dan terwijl ik de ‘juiste’ maat uit een rek pakte).

“Zo zijn er ook de winkelende Diva’s die alleen maar aanwijzen wat ze leuk vinden, terwijl ze alvast naar de paskamer lopen; “Doe die maar, die en die daar vind ik ook leuk!”. Ik werd dan geacht de kleding in ‘de juiste maat’ van de rekken te halen, “Jij weet wel ‘wat’ ik nodig heb!” Gevaarlijk!! Voor mij althans, want inderdaad ik weet inderdaad wel (‘wat’) welke maat iemand nodig heeft, na vele jaren in de mode heb ik daar een getraind oog voor maar dat wil nog niet zeggen dat de betreffende Diva in de paskamer dat zelfde getrainde oog heeft of het daar mee eens is. Wanneer ik het stapeltje kleding dan ook aanreikte was het heel vaak, al voor er gepast was; “Oh, maar je hebt de verkeerde maat gepakt hoor, ik draag geen maat 52!” En dan had je soms echt de poppen aan het dansen als de maat 50 ten einde toch niet paste. Het was dan ook altijd maar weer hopen dat de Diva in kwestie niet naar de maatlabeltjes keek voor ze de kleding aantrok… of gewoon wijs accepteerde wat er op stond.

Ook heb je nog ‘de ontkennende Diva’, die is van het type dat zegt: “Oh, dat is een winkel voor ‘echt’ dikke mensen! Gelukkig hoor ik daar niet bij!”, terwijl ze in hun maat 52/54, met hun veel slankere vriendinnen, voor de deur van een plus size shop staan te giechelen. Niks zeggen is dan de beste oplossing. Toen ik zelf mijn collectie ging laten produceren was dit alles voor mij in ieder geval een goede reden om met de maten van 1 t./m 5 te gaan werken, dat gaf psychologisch meer ruimte. Het klonk minder bedreigend en zorgde ervoor dat ‘die andere cijfertjes’ (waar veel vrouwen helaas toch geobsedeerd door zijn) even vergeten konden worden. Het werkte negen van de tien keer dan ook veel beter.

Nu werk ik al een tijdje niet meer in de mode maar ik verkeer natuurlijk nog steeds in de ‘plus size’ scene. Ik heb door mijn huidige activiteiten nog dagelijks contact met jullie Diva’s en ik weet dat veel van jullie nog steeds heel goed kunnen goochelen met maten. Ik zie en hoor het vaak voorbij komen op internet en ik moet er stiekem soms een beetje om lachen. Zo raakte ik laatst ongevraagd in een kleine discussie verwikkeld, nota bene over mijn eigen maat. Ik had bij een blog over een jurk vermeld dat ik maat 58 draag (wat ik ook echt heb) en dat ik in het blog de jurk in een Engelse maat 28 aan heb (die ik regelmatig draag en prima zit). Maar volgens de betreffende dame klopte dat niet en kwam de maat 28 overeen met maat 54/56. Dus eigenlijk beweerde ze dat ik een kleinere maat heb dan ik vermelde in mijn blog of dat ik te krappe jurk aan had….volg je het nog? Ik jokte mezelf volgens haar dus een maatje “GROTER!?” Hoe logisch is dat?…… Het duurde even voor ik het snapte maar het kwam er op neer dat als ik vermelde dat ik maat 28 draag met mijn maat 58, ‘haar maat’ niet meer klopte. Zij maakte zich niet druk over mijn vermelde maat 58 maar vooral over haar eigen maat want door wat ik schreef had zij een grotere maat en dat wilde ze niet! Het jurkje wat ik toonde paste en zit prima (had mij volgens haar dus veel te krap moeten zitten), toen ik haar vroeg hoe ze dat dan verklaarde kwamen ook hier weer de al oude smoezen voorbij; “Ach het zal wel ruim vallen, wel aan het model liggen, door het gebruik van de stof komen.” Ja vast! We goochelen lekker verder!

Liefs Annemarie